تنگی دریچه شریان ریوی:

دریچه ریوی محل ارتباط بین بطن راست و شریان ریوی است. دریچه شریان ریوی از 3لت درست شده است (تصویر1). در تنگی دریچه این لت ها ضخیم می شوند و به علت چسبندگی به راحتی از هم جدا نمی شوند. بنابراین دریچه به خوبی باز نمی شود. به دنبال آن جریان خون از بطن راست به سمت شریان ریوی محدود می شود.

بطن راست برای غلبه براین تنگی در مسیر خروجی باید خون را با فشار بیشتری پمپ کند. پس فشار بطن راست بالا می رودو دیواره آن ضخیم تر و قلب بزرگ می شود.

این بیماری %10 – 8 موارد بیماری قلبی مادرزادی را تشکیل می‌دهد.بیماری موارد خفیف، متوسط و شدید دارد.

تشخیص:

از طریق معاینه، نوارقلب، عکس قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی است.

علائم:

اگر تنگی شدید باشد، بخصوص در دوران نوزادی با کبودی و نارسایی قلب راست مشخص می‌شود. در موارد متوسط به صورت شنیدن صدای اضافی سوفل موقع معاینه مشخص می شود.

درمان:

براساس سن و شدت تنگی متفاوت است. در موارد خفیف نیاز به درمان ندارد. در موارد متوسط و شدید اتساع بالون در داخل دریچه باعث رفع تنگی آن می‌شود که از طریق کاتتریزاسیون و آنژیوگرافی انجام می‌شود. بعد از اتساع بالون خارج می‌شود. کودک ممکن است بیش از یکبار نیاز به استفاده از بالون داشته باشد. در مواردی نیاز به جراحی است، که جراح تنگی دریچه را با عمل جراحی قلب باز برطرف می‌کند. بعد از عمل جراحی قلب یا اتساع با بالون جهت رفع تنگی دریچه شریان ریوی همواره مقدار اندک تا متوسط پس زدن خون از دریچه(نارسایی دریچه) باقی می ماند که معمولاً نقش مهمی در سلامتی کودک ندارد.

تصویر شماتیک 1- جریان خون در بیمار با تنگی دریچه شریان ریوی